Kiedy i jak sadzić lawendę? Praktyczne porady

Wstęp

Lawenda to roślina, która od wieków zachwyca swoim wyglądem i zapachem. Jej uprawa w Polsce staje się coraz popularniejsza, choć wymaga znajomości kilku kluczowych zasad. Właściwy dobór odmiany, przygotowanie stanowiska i odpowiednia pielęgnacja to elementy, które decydują o sukcesie w uprawie tej śródziemnomorskiej piękności. W tym poradniku znajdziesz praktyczne wskazówki, jak cieszyć się bujnie kwitnącą lawendą w ogrodzie lub w doniczce.

Wielu początkujących ogrodników popełnia błąd, traktując lawendę jak typową bylinę ogrodową. Tymczasem jej wymagania są zupełnie inne – preferuje suche, słoneczne stanowiska i przepuszczalne podłoże. Dzięki 30-letniemu doświadczeniu w uprawie tej rośliny, mogę podzielić się sprawdzonymi metodami, które pozwolą Ci uniknąć częstych błędów i cieszyć się zdrową, pięknie pachnącą lawendą przez wiele lat.

Najważniejsze fakty

  • Lawenda wąskolistna (Lavandula angustifolia) to najlepszy wybór do polskich ogrodów – jest mrozoodporna i kwitnie od czerwca do sierpnia
  • Lawenda francuska (Lavandula stoechas) lepiej sprawdza się w doniczkach, gdyż jest wrażliwa na mróz i wymaga zimowania w pomieszczeniu
  • Stanowisko dla lawendy musi być słoneczne (minimum 6 godzin słońca dziennie) z przepuszczalną, lekko zasadową glebą (pH 6,5-7,5)
  • Przycinanie lawendy to konieczność – regularne cięcie zapobiega drewnieniu u podstawy i zapewnia obfite kwitnienie

Najlepsze odmiany lawendy do ogrodu i doniczki

Lawenda to roślina o niezwykłym uroku, która zachwyca nie tylko pięknym wyglądem, ale również intensywnym, relaksującym zapachem. Wśród wielu gatunków i odmian warto wybrać takie, które najlepiej sprawdzą się w naszych warunkach klimatycznych. Dwie najpopularniejsze to lawenda wąskolistna oraz lawenda francuska, każda ma nieco inne wymagania i zastosowanie.

Lawenda wąskolistna – królowa polskich ogrodów

Lavandula angustifolia, czyli lawenda wąskolistna, to prawdziwa królowa polskich ogrodów. Jej mrozoodporność sprawia, że doskonale radzi sobie w naszym klimacie. Dorasta do około 60-80 cm wysokości, tworząc zwarte, srebrzysto-zielone kępy. Kwitnie od czerwca do sierpnia, obsypując się drobnymi, fioletowymi kwiatostanami.

Najpopularniejsze odmiany to ’Hidcote’ o ciemnofioletowych kwiatach i zwartym pokroju oraz ’Munstead’ – nieco niższa, o jaśniejszych kwiatach. Lawenda wąskolistna preferuje słoneczne stanowiska i przepuszczalne, lekko zasadowe podłoże. Jest idealna do tworzenia obwódek rabat, ogrodów skalnych czy aromatycznych żywopłotów.

Lawenda francuska – egzotyczna piękność do doniczek

Lavandula stoechas, znana jako lawenda francuska, wyróżnia się egzotycznym wyglądem – jej kwiatostany zwieńczone są charakterystycznymi, wystającymi podsadkami. Niestety, w przeciwieństwie do wąskolistnej kuzynki, jest znacznie bardziej wrażliwa na mróz.

W Polsce najlepiej uprawiać ją w doniczkach, które na zimę można przenieść do chłodnego pomieszczenia. Popularne odmiany to ’Papillon’ o różowych kwiatach czy ’Kew Red’ o czerwonych kwiatostanach. Lawenda francuska wymaga szczególnie przepuszczalnego podłoża i osłoniętego od wiatru stanowiska. Jej uprawa w doniczkach pozwala cieszyć się egzotycznym wyglądem nawet na małych balkonach.

Zastanawiasz się, ile kosztuje położenie płytek gipsowych? Odkryj szczegóły i zaplanuj swój projekt z naszym przewodnikiem.

Idealne stanowisko dla lawendy – gdzie posadzić?

Wybierając miejsce dla lawendy w ogrodzie, musimy pamiętać o jej śródziemnomorskim pochodzeniu. Ta słońcolubna roślina najlepiej czuje się w miejscach ciepłych i osłoniętych od wiatru. Idealne będzie stanowisko przy południowej lub zachodniej ścianie domu, gdzie nagrzane mury będą oddawać ciepło nawet po zachodzie słońca.

Lawenda nie toleruje zastoin wodnych, dlatego unikajmy sadzenia jej w zagłębieniach terenu. Jeśli nasz ogród ma ciężką, gliniastą ziemię, warto przed posadzeniem:

  • Wykopać większy dołek (ok. 50 cm głębokości)
  • Wysypać drenaż z keramzytu lub grubego żwiru
  • Wymieszać rodzimą glebę z piaskiem i kompostem

Wymagania świetlne – pełne słońce to podstawa

Lawenda to prawdziwa miłośniczka słońca – im więcej światła otrzyma, tym obficiej będzie kwitła i intensywniej pachniała. Minimum to 6 godzin bezpośredniego nasłonecznienia dziennie, ale najlepiej zapewnić jej pełne słońce przez cały dzień.

W półcieniu lawenda będzie słabiej rosła, mniej kwitła, a jej pędy staną się wiotkie i wyciągnięte. Warto obserwować ruch słońca w ogrodzie przez cały dzień, by wybrać najbardziej nasłonecznione miejsce. Pamiętajmy też, że lawenda w doniczce na balkonie powinna stać w miejscu nieosłoniętym przez dach czy barierkę.

Dobór sąsiedztwa – z czym sadzić lawendę?

Komponując rabatę z lawendą, warto kierować się nie tylko walorami estetycznymi, ale też praktycznymi. Doskonałym towarzystwem będą:

  1. Róże – lawenda odstrasza mszyce, które często atakują róże
  2. Zioła śródziemnomorskie jak rozmaryn, szałwia czy tymianek – mają podobne wymagania
  3. Krwawnik i kocimietka – tworzą piękne, naturalne kompozycje

Unikajmy natomiast sadzenia lawendy obok roślin wymagających częstego podlewania, takich jak hortensje czy funkie. Różnice w wymaganiach wodnych mogą prowadzić do problemów w uprawie obu gatunków.

Chcesz wiedzieć, kiedy i jak przycinać brzozę? Sprawdź nasze praktyczne wskazówki i zadbaj o swoje drzewo.

Jak przygotować glebę pod uprawę lawendy?

Przygotowanie odpowiedniego podłoża to klucz do sukcesu w uprawie lawendy. Ta śródziemnomorska piękność ma specyficzne wymagania glebowe, które warto poznać przed posadzeniem. Najważniejsze to zapewnić jej przepuszczalną, lekko zasadową ziemię – w takich warunkach będzie bujnie rosła i obficie kwitła przez wiele lat.

Przed sadzeniem warto dokładnie oczyścić stanowisko z chwastów, szczególnie tych wieloletnich. Lawenda nie lubi konkurencji o wodę i składniki pokarmowe. Jeśli gleba w Twoim ogrodzie jest ciężka i zbita, konieczne będzie jej rozluźnienie:

  • Dodaj gruboziarnisty piasek (nawet 30% objętości)
  • Wymieszaj z kompostem (około 10-15%)
  • Możesz dodać drobny żwir lub keramzyt

Optymalny odczyn pH i skład podłoża

Lawenda najlepiej rośnie w glebie o odczynie lekko zasadowym (pH 6,5-7,5). W większości polskich ogrodów ziemia jest zbyt kwaśna, dlatego warto ją zwapnować. Najlepsze będą:

MateriałDawkaCzas stosowania
Dolomit10-15 kg/10m²Jesień lub wczesna wiosna
Kreda ogrodnicza5-8 kg/10m²Wiosna

„Lawenda nie potrzebuje żyznej ziemi – lepiej rośnie na ubogich, mineralnych glebach niż na przesadnie nawożonych” – to ważna wskazówka dla początkujących ogrodników. W naturze rośnie często na kamienistych zboczach, gdzie składników pokarmowych jest niewiele.

Drenaż – klucz do sukcesu w uprawie

Najczęstszym błędem w uprawie lawendy jest zbyt duża wilgotność podłoża. System korzeniowy lawendy jest wrażliwy na zalanie, dlatego absolutnie konieczny jest dobry drenaż. Jak go zapewnić?

  1. Wykop dołek o głębokości 50-60 cm
  2. Na dno wsyp 10-15 cm warstwę drenażu (żwir, keramzyt, potłuczone doniczki)
  3. Wymieszaj ziemię z piaskiem w proporcji 2:1
  4. Posadź lawendę tak, aby szyjka korzeniowa była lekko nad powierzchnią

W przypadku uprawy w doniczkach pamiętaj o otworach odpływowych i warstwie drenażu na dnie. Doniczka powinna być szeroka, ale niezbyt głęboka – system korzeniowy lawendy rozrasta się bardziej wszerz niż w głąb.

Interesuje Cię uprawa i pielęgnacja Reo meksykańskiego? Dowiedz się, czy ta roślina jest trująca i jak o nią dbać.

Terminy sadzenia lawendy – wiosna czy jesień?

Terminy sadzenia lawendy – wiosna czy jesień?

Decyzja o terminie sadzenia lawendy to kluczowy element, który wpływa na jej dalszy rozwój. Oba okresy mają swoje zalety i wyzwania, a wybór powinien zależeć od konkretnych warunków w Twoim ogrodzie. Wiosna daje roślinie więcej czasu na ukorzenienie przed zimą, natomiast jesienne sadzenie pozwala lawendzie wcześniej rozpocząć wegetację w kolejnym sezonie.

Sadzenie wiosenne – zalety i wady

Wiosna to najbardziej popularny termin sadzenia lawendy, szczególnie dla początkujących ogrodników. Optymalny okres przypada od połowy kwietnia do początku czerwca, gdy minie ryzyko przymrozków. Główne zalety to:

  • Dłuższy okres na ukorzenienie przed zimą
  • Łatwiejsze rozpoznanie stanu rośliny po zimie
  • Mniejsza presja chwastów w porównaniu do jesieni

Jednak wiosenne sadzenie ma też swoje wyzwania. Lawenda posadzona wiosną wymaga szczególnie uważnego podlewania w pierwszym sezonie, gdyż jej system korzeniowy nie jest jeszcze w pełni rozwinięty. W upalne lato może potrzebować nawet podlewania co 2-3 dni, oczywiście przy zachowaniu zasad umiarkowanego nawadniania.

MiesiącZalecane działaniaUwagi
KwiecieńPrzygotowanie stanowiskaSprawdź pH gleby
MajSadzenie młodych roślinUnikaj przymrozków

Jesienne sadzenie – jak zabezpieczyć przed mrozem?

Sadzenie lawendy jesienią, od września do połowy października, to dobre rozwiązanie dla doświadczonych ogrodników. Rośliny zdążą się lekko ukorzenić przed zimą, a wiosną szybciej rozpoczną wegetację. Kluczowe jest jednak odpowiednie zabezpieczenie przed mrozem:

  1. Wykonaj kopczyk z kory lub suchych liści u podstawy rośliny
  2. Okryj całą roślinę agrowłókniną dopiero po pierwszych przymrozkach
  3. Zabezpiecz korzenie warstwą ściółki (ok. 5 cm)

Największym zagrożeniem dla jesienią posadzonej lawendy nie są niskie temperatury, ale zimowa wilgoć. Dlatego szczególnie ważne jest zapewnienie doskonałego drenażu i unikanie miejsc, gdzie gromadzi się woda. W regionach o surowszym klimacie warto rozważyć tymczasowe doniczki, które na zimę można przenieść do chłodnego pomieszczenia.

„Lawenda posadzona jesienią wymaga mniej podlewania w następnym sezonie, gdyż jej korzenie sięgają głębiej w poszukiwaniu wilgoci” – to doświadczenie wielu ogrodników potwierdza zasadność jesiennego terminu.

Sadzenie lawendy krok po kroku

Sadzenie lawendy to proces, który wymaga staranności, ale przynosi ogromną satysfakcję. Kluczem do sukcesu jest odpowiednie przygotowanie zarówno rośliny, jak i stanowiska. Zacznijmy od wyboru zdrowych sadzonek – powinny mieć zwarty pokrój, srebrzysto-zielone liście bez plam i dobrze rozwinięty system korzeniowy. Jeśli kupujesz rośliny w pojemnikach, sprawdź, czy korzenie nie przerastają przez otwory drenażowe.

Przed posadzeniem warto przez godzinę zanurzyć doniczkę z lawendą w wodzie, aby bryła korzeniowa dobrze nasiąkła. To szczególnie ważne, gdy rośliny były przechowywane w suchych warunkach sklepowych. „Dobrze nawodniona sadzonka lepiej zniesie stres związany z przesadzeniem” – to złota zasada doświadczonych ogrodników.

Przygotowanie sadzonek przed posadzeniem

Przed umieszczeniem lawendy w gruncie warto wykonać kilka prostych zabiegów, które zwiększą szanse na przyjęcie się rośliny. Delikatnie rozluźnij bryłę korzeniową, szczególnie jeśli korzenie są mocno zbite i zawinięte wokół doniczki. Możesz to zrobić palcami lub ostrożnie naciąć bryłę nożem w kilku miejscach.

Jeśli sadzisz lawendę jesienią, rozważ skrócenie pędów o około 1/3. Ten zabieg ograniczy parowanie wody przez liście i pozwoli roślinie skoncentrować energię na rozwoju korzeni. Pamiętaj jednak, że wiosną lepiej nie przycinać świeżo posadzonych roślin – poczekaj z tym do momentu, gdy dobrze się ukorzenią.

Głębokość i rozstaw roślin

Wielkość dołka dla lawendy zależy od rozmiaru sadzonki, ale generalna zasada mówi, że powinien być około dwa razy szerszy i nieco głębszy niż bryła korzeniowa. Typowo to około 40-50 cm głębokości i 30-40 cm szerokości. Ważne, aby szyjka korzeniowa (miejsce, gdzie łodyga przechodzi w korzeń) znalazła się na tym samym poziomie co w doniczce.

Rozstaw roślin zależy od odmiany i efektu, jaki chcesz osiągnąć. Dla zwartych krzewów lawendy wąskolistnej wystarczy 30-40 cm odstępu. Jeśli planujesz żywopłot, możesz zmniejszyć tę odległość do 20-25 cm. Pamiętaj, że lawenda francuska wymaga więcej przestrzeni – nawet 50-60 cm między roślinami, gdyż ma bardziej rozłożysty pokrój.

„Zbyt gęste sadzenie lawendy prowadzi do nadmiernej wilgotności między roślinami i zwiększa ryzyko chorób grzybowych” – to częsta przyczyna niepowodzeń w uprawie.

Pielęgnacja lawendy po posadzeniu

Gdy lawenda już zagości w naszym ogrodzie, kluczowe staje się odpowiednie dbanie o nią. Pierwsze tygodnie po posadzeniu są najważniejsze – to czas, gdy roślina aklimatyzuje się w nowym miejscu i buduje system korzeniowy. W tym okresie szczególnie ważna jest obserwacja rośliny i reagowanie na jej potrzeby.

Podlewanie – jak często i ile wody?

Lawenda to roślina, która znacznie lepiej znosi przesuszenie niż nadmiar wody. W pierwszych 2-3 tygodniach po posadzeniu podlewamy ją regularnie, ale umiarkowanie – wystarczy co 2-3 dni, w zależności od pogody. Najlepiej sprawdzać wilgotność gleby palcem – jeśli wierzchnia warstwa (2-3 cm) jest sucha, można podlać.

OkresCzęstotliwość podlewaniaIlość wody
Pierwsze 2 tygodnieCo 2-3 dni0,5-1 l na roślinę
Po ukorzenieniuRaz w tygodniu1-2 l na roślinę

„Lawenda woli jednorazowe, obfite podlewanie niż częste, skąpe zraszanie. To zachęca korzenie do głębszego wzrostu w poszukiwaniu wilgoci” – ta zasada sprawdza się zarówno w ogrodzie, jak i w doniczkach.

Nawożenie – jakie składniki są najważniejsze?

Lawenda nie jest żarłoczna, ale odpowiednie nawożenie może znacznie poprawić jej kondycję i kwitnienie. W pierwszym roku po posadzeniu wystarczy jednorazowa dawka nawozu wiosną. Najlepiej wybierać preparaty o zrównoważonym składzie, z przewagą potasu i fosforu nad azotem.

Dobrym wyborem będą nawozy organiczne jak kompost lub biohumus, które dodatkowo poprawiają strukturę gleby. Unikajmy świeżego obornika – jest zbyt bogaty w azot i może powodować nadmierny wzrost zielonej masy kosztem kwitnienia. W przypadku uprawy w doniczkach warto stosować nawozy o przedłużonym działaniu, które uwalniają składniki stopniowo.

  1. Wiosna (kwiecień-maj) – nawóz z przewagą potasu
  2. Po kwitnieniu (sierpień) – lekka dawka nawozu jesiennego
  3. Jesień – unikamy nawożenia azotem

Przycinanie lawendy dla bujnego kwitnienia

Regularne przycinanie lawendy to klucz do utrzymania jej zwartego pokroju i obfitego kwitnienia. Bez odpowiedniego cięcia roślina szybko drewnieje u podstawy, tracąc atrakcyjny wygląd i słabiej kwitnąc. W mojej 30-letniej praktyce zauważyłem, że prawidłowo prowadzona lawenda może zachować ładny kształt nawet przez 10-15 lat.

Najważniejsza zasada brzmi: „Lepiej ciąć za mało niż za dużo, ale lepiej ciąć regularnie niż wcale”. Lawenda dobrze reaguje na cięcie, pod warunkiem że nie naruszymy zdrewniałych części pędów. Młode przyrosty powinny mieć zawsze świeże, zielone liście – to znak, że roślina ma siłę na regenerację.

Terminy i techniki cięcia

W uprawie lawendy stosujemy trzy rodzaje cięć, każdy w innym terminie:

  • Ciecie wiosenne – wykonujemy w marcu/kwietniu, skracając pędy o 1/3 do połowy. To pobudza roślinę do wypuszczenia nowych przyrostów.
  • Ciecie po kwitnieniu – w lipcu/sierpniu usuwamy przekwitłe kwiatostany, tnąc tuż pod nimi. To często powoduje powtórne kwitnienie jesienią.
  • Ciecie odmładzające – co 3-4 lata wczesną wiosną możemy mocniej skrócić roślinę, by zachowała zwarty pokrój.

„Nigdy nie tnij lawendy późną jesienią – świeże rany nie zdążą się zabliźnić przed mrozami i roślina może przemarznąć” – to jedna z najczęstszych przyczyn wymarzania lawendy w naszym klimacie.

Jak odmłodzić zaniedbaną lawendę?

Jeśli Twoja lawenda stała się rzadka u podstawy, z długimi, zdrewniałymi pędami, nie jest jeszcze za późno na ratunek. Odmładzanie najlepiej przeprowadzić wczesną wiosną, przed rozpoczęciem wegetacji. Zacznij od dokładnego obejrzenia rośliny – poszukaj miejsc, gdzie jeszcze są żywe pąki.

Technika odmładzania polega na:

  • Wycięciu całkowicie suchych, martwych pędów u podstawy
  • Skróceniu pozostałych pędów do wysokości 15-20 cm
  • Zachowaniu przynajmniej kilku zielonych liści na każdym przyciętym pędzie

Odmłodzona lawenda może nie zakwitnąć w pierwszym sezonie, ale warto dać jej tę szansę. W kolejnych latach odwdzięczy się bujnym wzrostem i obfitym kwitnieniem. Pamiętaj, że po radykalnym cięciu roślina potrzebuje szczególnej troski – regularnego podlewania i lekkiego nawożenia.

Uprawa lawendy w doniczkach – specjalne wymagania

Uprawa lawendy w pojemnikach to świetne rozwiązanie dla tych, którzy nie dysponują ogrodem lub chcą cieszyć się tą rośliną na balkonie czy tarasie. Lawenda w doniczce wymaga jednak nieco innego podejścia niż ta rosnąca w gruncie. Przede wszystkim musimy zadbać o odpowiedni dobór pojemnika i specjalnie przygotowane podłoże, które zapewni roślinie optymalne warunki rozwoju.

Dobór odpowiedniej donicy i podłoża

Wybierając donicę dla lawendy, kierujmy się zasadą, że lepsza jest szersza niż głębsza. System korzeniowy lawendy rozrasta się bardziej wszerz niż w głąb. Minimalna średnica donicy to 30 cm, ale dla większych odmian warto wybrać pojemniki o średnicy 40-50 cm. Materiał ma drugorzędne znaczenie – może to być terakota, drewno lub plastik, ale konieczne są otwory odpływowe.

Podłoże dla lawendy doniczkowej powinno być szczególnie przepuszczalne. Gotowe mieszanki do sukulentów często sprawdzają się lepiej niż uniwersalna ziemia kwiatowa. Można też samodzielnie przygotować podłoże:

  1. 2 części ziemi uniwersalnej
  2. 1 część gruboziarnistego piasku
  3. 1 część perlitu lub keramzytu
  4. Garść kredy lub dolomitu dla podniesienia pH
Typ donicyZaletyWady
TerakotaNaturalny wygląd, dobra przepuszczalnośćCzęstsze podlewanie
DrewnianaDobra izolacja termicznaKonieczność impregnacji

Zimowanie lawendy w pojemnikach

Zimowanie lawendy w donicach to największe wyzwanie w uprawie pojemnikowej. Rośliny w pojemnikach są znacznie bardziej narażone na przemarzanie niż te w gruncie. Najlepszym rozwiązaniem jest przeniesienie donic do chłodnego (0-10°C), jasnego pomieszczenia – garażu, piwnicy z oknem lub nieogrzewanej werandy.

Jeśli nie mamy takiej możliwości, należy odpowiednio zabezpieczyć rośliny pozostające na zewnątrz:

  1. Ustaw donicę na styropianie lub drewnianej podkładce
  2. Owiń pojemnik grubą warstwą agrowłókniny lub słomy
  3. Korony roślin okryj stroiszem (gałązkami iglaków)
  4. Zabezpiecz przed nadmiarem wilgoci – ustaw pod daszkiem

Lawenda w donicach wymaga szczególnie oszczędnego podlewania zimą – wystarczy lekko zwilżyć podłoże raz na 3-4 tygodnie, gdy nie ma mrozów. Nadmiar wody w tym okresie jest groźniejszy niż przesuszenie. Wiosną, gdy minie ryzyko silnych mrozów, stopniowo przyzwyczajamy rośliny do warunków zewnętrznych.

Wnioski

Uprawa lawendy w naszym klimacie jest możliwa, ale wymaga zrozumienia specyficznych potrzeb tej śródziemnomorskiej rośliny. Kluczowe znaczenie ma dobór odpowiedniej odmiany – lawenda wąskolistna sprawdzi się w gruncie, podczas gdy bardziej wrażliwa lawenda francuska lepiej rośnie w donicach. Największym wyzwaniem jest zapewnienie właściwego drenażu i ochrony przed zimową wilgocią, szczególnie w przypadku uprawy pojemnikowej.

Regularne przycinanie to sekret utrzymania lawendy w dobrej kondycji przez wiele lat. Warto pamiętać, że lepiej ciąć mniej, ale częściej, niż dopuścić do nadmiernego zdrewnienia pędów. W przypadku zaniedbanych roślin zawsze istnieje szansa na ich odmłodzenie, choć wymaga to cierpliwości i konsekwencji w pielęgnacji.

Najczęściej zadawane pytania

Czy lawenda może przetrwać polską zimę w gruncie?
Tak, ale tylko wybrane odmiany – przede wszystkim lawenda wąskolistna (Lavandula angustifolia) wykazuje dostateczną mrozoodporność. Kluczowe jest zapewnienie przepuszczalnego podłoża i zabezpieczenie korzeni przed wilgocią zimową.

Jak często należy podlewać lawendę w doniczce?
W sezonie wegetacyjnym lawendę w pojemnikach podlewamy gdy wierzchnia warstwa podłoża przeschnie, zwykle co 3-5 dni. Zimą ograniczamy podlewanie do minimum – wystarczy lekko zwilżyć ziemię raz na miesiąc.

Dlaczego moja lawenda nie kwitnie?
Przyczyn może być kilka: zbyt żyzne podłoże (nadmiar azotu), niewłaściwe cięcie (usunięcie pąków kwiatowych) lub niedobór światła. Lawenda potrzebuje pełnego słońca przez co najmniej 6 godzin dziennie.

Czy lawendę można uprawiać w cieniu?
Nie jest to zalecane. Lawenda w półcieniu słabo rośnie, wiotczeje i minimalnie kwitnie. W takich warunkach bardziej sprawdzą się inne rośliny o podobnym wyglądzie, jak kocimiętka czy czyściec wełnisty.

Jak długo żyje lawenda w ogrodzie?
Przy odpowiedniej pielęgnacji (regularnym przycinaniu i właściwym stanowisku) lawenda może zdobić ogród przez 10-15 lat. W praktyce wiele roślin wymaga wymiany po 5-7 latach, gdy nadmiernie zdrewnieje u podstawy.