Co zrobić, by pelargonie obficie kwitły? Poradnik ogrodnika

Wstęp

Pelargonie to jedne z najbardziej lubianych roślin balkonowych, które potrafią zachwycać feerią barw przez całe lato. Jednak czasem, mimo naszych starań, nie chcą kwitnąć tak obficie, jakbyśmy tego oczekiwali. Dlaczego tak się dzieje? Powodów może być wiele – od błędów w pielęgnacji po nieodpowiednie warunki uprawy. W tym artykule znajdziesz konkretne rozwiązania, które pomogą Ci cieszyć się zdrowymi, bujnie kwitnącymi pelargoniami. Dowiesz się, jak prawidłowo podlewać, nawozić i przycinać te rośliny, a także jak chronić je przed chorobami i szkodnikami. Jeśli marzysz o pelargoniach, które będą prawdziwą ozdobą Twojego balkonu czy tarasu, ten poradnik jest właśnie dla Ciebie.

Najważniejsze fakty

• Pelargonie potrzebują dużo światła – minimum 6 godzin słońca dziennie, aby obficie kwitnąć. Bez odpowiedniego nasłonecznienia będą wypuszczać głównie liście.
• Podlewanie to sztuka równowagi – rośliny te nie tolerują ani przesuszenia, ani zalania. Sprawdzaj wilgotność podłoża palcem i podlewaj dopiero, gdy wierzchnia warstwa (2-3 cm) jest sucha.
• Regularne nawożenie jest kluczowe – od wiosny do końca lata stosuj nawozy bogate w fosfor i potas, które stymulują kwitnienie. Unikaj nadmiaru azotu, który powoduje bujny wzrost liści kosztem kwiatów.
• Przycinanie przedłuża kwitnienie – systematyczne usuwanie przekwitłych kwiatostanów i wierzchołków wzrostu pobudza roślinę do tworzenia nowych pąków i zachowania zwartego pokroju.

Dlaczego pelargonie nie kwitną? Najczęstsze przyczyny

Pelargonie to rośliny, które potrafią zachwycać obfitością kwiatów, ale czasem mimo naszych starań, nie chcą kwitnąć. Jeśli Twoje pelargonie nie rozwijają pąków, warto przyjrzeć się kilku kluczowym aspektom ich pielęgnacji. Najczęstsze powody braku kwitnienia to błędy w podlewaniu, niedostateczna ilość światła czy niewłaściwe nawożenie. Często problem leży też w nieodpowiednim podłożu lub zbyt gęstym sadzeniu roślin. Warto pamiętać, że pelargonie to rośliny światłolubne, które bez dostępu do słońca nie zawiążą pąków kwiatowych.

Nieodpowiednie podlewanie pelargonii

Pelargonie nie lubią ani przesuszenia, ani zalewania. Zbyt obfite podlewanie prowadzi do gnicia korzeni, a brak wody powoduje zasychanie liści i zahamowanie kwitnienia. Kluczowe jest utrzymanie umiarkowanej wilgotności podłoża. Sprawdzaj ziemię palcem – jeśli wierzchnia warstwa (2-3 cm) jest sucha, czas na podlewanie. Latem, w upalne dni, pelargonie w doniczkach mogą wymagać nawadniania nawet dwa razy dziennie. Pamiętaj też, że lepiej podlewać rano lub wieczorem, unikając moczenia liści i kwiatów.

Brak wystarczającej ilości światła

Pelargonie to prawdziwe słoneczne żarłoki. Bez minimum 6 godzin światła dziennie nie zawiążą pąków kwiatowych. Jeśli Twoje rośliny stoją w cieniu lub półcieniu, ich pędy będą się nadmiernie wydłużać, a kwiaty staną się nieliczne i blade. Szczególnie wrażliwe na brak słońca są pelargonie rabatowe i angielskie. Bluszczolistne zniosą lekki półcień, ale i one w cieniu przestaną kwitnąć. Warto pamiętać, że nawet lekko przysłonięte okno może znacznie ograniczyć dostęp światła.

• Pelargonie rabatowe – wymagają pełnego słońca
• Pelargonie bluszczolistne – tolerują lekki półcień
• Pelargonie angielskie – potrzebują maksymalnego nasłonecznienia

Zanurz się w świat sztuki kulinarnej, gdzie smaki i aromaty tworzą niezapomniane doznania.

Niewłaściwe podłoże dla pelargonii

Ziemia to fundament sukcesu w uprawie pelargonii. Zbyt ciężkie, gliniaste podłoże zatrzymuje wodę, prowadząc do gnicia korzeni, podczas gdy zbyt lekkie i piaszczyste szybko przesycha. Idealna mieszanka powinna być przepuszczalna, ale zatrzymywać wilgoć. Jeśli zauważysz, że Twoje pelargonie słabo rosną mimo właściwego podlewania, problem może tkwić właśnie w ziemi. Warto wymienić podłoże na specjalistyczne mieszanki dla pelargonii, które zawierają perlit lub keramzyt poprawiający strukturę gleby.

Jak prawidłowo podlewać pelargonie?

Kluczem do sukcesu jest równowaga między wilgocią a suchością. Pelargonie lepiej zniosą krótkotrwałą suszę niż przelanie. Najlepszą metodą jest sprawdzanie wilgotności palcem – jeśli wierzchnia warstwa ziemi (2-3 cm) jest sucha, czas na podlewanie. W upalne lato może to oznaczać nawet codzienne nawadnianie, podczas gdy w chłodniejsze dni wystarczy raz na 3-4 dni. Pamiętaj, że lepiej podlewać obficie rzadziej, niż często małymi dawkami – to zachęca korzenie do głębszego wzrostu.

Optymalna częstotliwość podlewania

Nie ma jednej uniwersalnej zasady – częstotliwość zależy od wielu czynników:

• Wielkość doniczki – mniejsze pojemniki schną szybciej
• Stanowisko – rośliny na pełnym słońcu potrzebują więcej wody
• Pogoda – w upały podlewamy nawet dwa razy dziennie
• Faza wzrostu – kwitnące pelargonie są bardziej żarłoczne

Obserwuj swoje rośliny – zwisające liście to sygnał, że potrzebują wody, natomiast żółknięcie dolnych liści może wskazywać na przelanie. Latem warto podlewać wczesnym rankiem, aby rośliny zdążyły wykorzystać wodę przed największym upałem.

Odkryj sekrety pielęgnacji oczka wodnego w ogrodzie, by stworzyć oazę spokoju i harmonii.

Najlepsza pora dnia na podlewanie

Godziny poranne to złoty czas na podlewanie pelargonii. Wtedy woda ma szansę wsiąknąć w glebę, zanim słońce zacznie mocno operować. Unikaj podlewania w pełnym słońcu – krople wody działają jak soczewki i mogą powodować poparzenia liści. Wieczorne podlewanie też jest dopuszczalne, ale zwiększa ryzyko rozwoju chorób grzybowych, szczególnie w chłodniejsze noce.

Idealne stanowisko dla obficie kwitnących pelargonii

Pelargonie to prawdziwe słoneczne kanarki w świecie roślin. Najlepiej czują się w miejscach, gdzie słońce operuje minimum 6-8 godzin dziennie. Idealne są balkony i tarasy od południowej lub zachodniej strony. Pamiętaj, że nawet niewielkie zacienienie przez część dnia może znacząco ograniczyć kwitnienie. Pelargonie w półcieniu produkują więcej liści niż kwiatów – to złota zasada, o której warto pamiętać przy wyborze stanowiska.

Wymagania świetlne różnych odmian

Nie wszystkie pelargonie mają identyczne potrzeby. Pelargonie rabatowe i wielkokwiatowe wymagają pełnego słońca przez cały dzień. Bluszczolistne zniosą lekki półcień, ale ich pędy będą się nadmiernie wydłużać. Najbardziej tolerancyjne są pelargonie pachnące, które mogą rosnąć w miejscach z rozproszonym światłem, ale ich kwitnienie będzie mniej obfite.

Dowiedz się, kiedy i jak sadzić ciemiernik, by Twój ogród zachwycał nawet zimą.

Ochrona przed nadmiernym nasłonecznieniem

Choć pelargonie uwielbiają słońce, intensywne letnie promienie mogą im zaszkodzić. W upalne dni, gdy temperatura przekracza 30°C, warto zapewnić roślinom lekki cień w godzinach południowych. Najlepiej sprawdzi się ażurowy parasol ogrodowy lub przesłonięcie firanką. Pamiętaj, że liście pelargonii wystawione na ostre słońce mogą ulec poparzeniom, co objawia się brązowymi plamami i zwijaniem się brzegów blaszek liściowych.

Jaką ziemię wybrać dla pelargonii?

Dobre podłoże to podstawa sukcesu w uprawie pelargonii. Ziemia powinna być lekka i przepuszczalna, ale jednocześnie zdolna do zatrzymywania wilgoci. Unikaj ciężkich, gliniastych mieszanek – pelargonie w takich warunkach marnieją, a ich korzenie łatwo gniją. Dobre podłoże dla pelargonii powinno składać się z torfu, perlitu i kompostu w proporcjach 3:1:1 – to sprawdzona receptura wielu doświadczonych ogrodników.

Właściwości dobrego podłoża

Idealna ziemia dla pelargonii charakteryzuje się:

• Dobrą przepuszczalnością – korzenie muszą mieć dostęp powietrza
• Właściwym pH – w zakresie 6.0-7.0 (lekko kwaśne do obojętnego)
• Strukturą gruzełkowatą – nie może się zlewać ani zbijać
• Zawartością składników pokarmowych – szczególnie ważne na początku sezonu

Warto zwrócić uwagę na specjalistyczne mieszanki dostępne w sklepach ogrodniczych, które są dostosowane do wymagań pelargonii. Jeśli przygotowujesz podłoże samodzielnie, pamiętaj o dodaniu perlitu lub wermikulitu (około 20% objętości) – znacznie poprawią strukturę ziemi.

Dodatki poprawiające strukturę gleby

Pelargonie potrzebują podłoża, które zapewni im odpowiedni drenaż i dostęp powietrza do korzeni. Dodatki strukturotwórcze to sekret bujnego kwitnienia tych roślin. Warto wymieszać ziemię z perlitem lub keramzytem, które zapobiegają zbijaniu się podłoża i poprawiają jego przepuszczalność. Dla zwiększenia pojemności wodnej doskonale sprawdzi się hydrożel, magazynujący wilgoć i stopniowo uwalniający ją do korzeni. Jeśli gleba jest zbyt ciężka, dodaj piasku lub drobnego żwiru, które rozluźnią jej strukturę.

Nawożenie pelargonii dla bujnego kwitnienia

Regularne dostarczanie składników pokarmowych to klucz do obfitego kwitnienia pelargonii. Systematyczne nawożenie powinno rozpocząć się już wczesną wiosną i trwać do końca lata. Najlepiej stosować nawozy płynne, które szybko docierają do korzeni. Ważne jest zachowanie równowagi między azotem, fosforem i potasem – nadmiar azotu powoduje bujny wzrost liści kosztem kwiatów. W okresie kwitnienia szczególnie ważny jest potas, który odpowiada za intensywność barwy kwiatów i ich trwałość.

Najlepsze składniki odżywcze

Pelargonie mają specyficzne wymagania pokarmowe. Fosfor jest niezbędny do tworzenia pąków kwiatowych, podczas gdy potas wzmacnia roślinę i przedłuża kwitnienie. Warto szukać nawozów zawierających także magnez, który zapobiega żółknięciu liści, oraz żelazo niezbędne do prawidłowego przebiegu fotosyntezy. Mikroelementy takie jak bor czy mangan wpływają na ogólną kondycję rośliny i jej odporność na stresy środowiskowe. Pamiętaj, że pelargonie w doniczkach potrzebują częstszego nawożenia niż te rosnące w gruncie.

Harmonogram nawożenia w sezonie

Pelargonie to żarłoczne rośliny, które potrzebują regularnego dokarmiania przez cały sezon wegetacyjny. Pierwsze nawożenie wykonujemy 2-3 tygodnie po posadzeniu, gdy rośliny się już ukorzenią. Wiosną stosujemy nawozy z zrównoważonym składem NPK (np. 10-10-10), które wspierają zarówno rozwój liści, jak i kwiatów. Od czerwca przechodzimy na preparaty bogatsze w fosfor i potas (np. 5-10-15), które stymulują obfite kwitnienie.

W upalne dni warto zmniejszyć stężenie nawozu o 30%, aby nie poparzyć korzeni. Lepiej nawozić częściej, ale słabszym roztworem – to złota zasada doświadczonych ogrodników. Pamiętaj, że nawożenie przerywamy w połowie września, aby rośliny mogły przygotować się do zimowego spoczynku.

Pielęgnacja pelargonii – przycinanie i usuwanie przekwitłych kwiatów

Regularne przycinanie to sekret przedłużenia kwitnienia pelargonii nawet o kilka tygodni. Usuwanie przekwitłych kwiatostanów zapobiega zawiązywaniu nasion, co zmusza roślinę do produkcji nowych pąków. Systematyczne przycinanie pobudza też krzewienie się rośliny, dzięki czemu uzyskujemy bardziej zwarty pokrój i większą ilość kwiatów. Warto zaopatrzyć się w ostre nożyce ogrodnicze, które pozostawiają gładkie cięcia bez poszarpanych krawędzi.

Pelargonie rabatowe i bluszczolistne wymagają regularnego uszczykiwania wierzchołków wzrostu, szczególnie na początku sezonu. Dzięki temu zabiegowi roślina nie wybiega w górę, ale tworzy liczne pędy boczne, na których zawiązują się kwiaty. Pamiętaj, że każdy zabieg przycinania to dla rośliny mikrouraz, dlatego najlepiej wykonywać go w pochmurne dni lub wieczorem.

Jak prawidłowo przycinać pelargonie?

Technika przycinania pelargonii zależy od ich odmiany. Pelargonie rabatowe skracamy o 1/3 długości pędów, tnąc zawsze nad węzłem liściowym. Bluszczolistne wymagają delikatniejszego podejścia – usuwamy tylko przekwitłe kwiatostany i najdłuższe pędy. W przypadku pelargonii angielskich ważne jest zachowanie naturalnego pokroju, dlatego ograniczamy się do usuwania suchych części.

1. Użyj ostrych, zdezynfekowanych nożyc
2. Tnij pod skosem, około 0,5 cm nad węzłem liściowym
3. Usuwaj całe przekwitłe kwiatostany, nie tylko pojedyncze kwiaty
4. Przycinaj regularnie, co 2-3 tygodnie
5. Po cięciu podlej roślinę i zasil nawozem

Warto pamiętać, że przycięte pędy pelargonii można wykorzystać jako sadzonki. Zdrowy fragment pędu o długości 10-15 cm, po usunięciu dolnych liści i zanurzeniu w ukorzeniaczu, szybko wypuści korzenie w wilgotnym podłożu. To doskonały sposób na rozmnożenie ulubionych odmian.

Dlaczego warto usuwać przekwitłe kwiatostany?

Regularne usuwanie przekwitłych kwiatów to kluczowy zabieg w pielęgnacji pelargonii. Każdy zwiędły kwiat to energia, którą roślina mogłaby wykorzystać na tworzenie nowych pąków. Gdy pozostawisz stare kwiatostany, pelargonia zacznie produkować nasiona, co znacznie osłabi jej kwitnienie. Usuwanie przekwitłych części:

• Stymuluje roślinę do zawiązywania nowych pąków
• Zapobiega chorobom grzybowym, które często rozwijają się na gnijących kwiatach
• Poprawia wygląd rośliny – pelargonie wyglądają świeżo i estetycznie
• Przedłuża okres kwitnienia nawet o kilka tygodni

Najlepiej usuwać kwiatostany zaraz po ich zwiędnięciu, wyłamując je palcami u nasady lub obcinając ostrymi nożyczkami. Pamiętaj, by robić to delikatnie, aby nie uszkodzić młodych pąków.

Jak chronić pelargonie przed chorobami i szkodnikami?

Pelargonie, choć odporne, czasem padają ofiarą chorób i szkodników. Profilaktyka to podstawa – zdrowe rośliny rzadziej chorują. Zacznij od zapewnienia odpowiednich warunków: dobrego nasłonecznienia, przepuszczalnego podłoża i umiarkowanego podlewania. Przelane pelargonie są szczególnie narażone na choroby grzybowe. W przypadku zauważenia pierwszych objawów:

1. Izoluj chorą roślinę od innych
2. Usuń porażone części – liście, pędy lub kwiaty
3. Zastosuj odpowiedni preparat – fungicydy na choroby grzybowe, insektycydy na szkodniki
4. Zmniejsz wilgotność wokół rośliny

Naturalne metody ochrony, jak wyciąg z czosnku czy pokrzywy, są bezpieczne dla środowiska i często wystarczają przy niewielkich problemach. W przypadku silnej inwazji sięgnij po środki chemiczne, stosując je ściśle według zaleceń producenta.

Najczęstsze problemy zdrowotne pelargonii

Pelargonie najczęściej cierpią z powodu szarej pleśni, która objawia się szarym nalotem na liściach i kwiatach. Choroba rozwija się przy wysokiej wilgotności i słabej cyrkulacji powietrza. Inne częste problemy to:

• Rdza pelargonii – żółte plamy na wierzchniej stronie liści i brązowe skupiska zarodników pod spodem
• Zgnilizna korzeni – wynik przelania, objawia się więdnięciem rośliny mimo wilgotnego podłoża
• Mszyce – drobne owady wysysające soki z młodych pędów
• Mączliki – białe muszki unoszące się przy poruszeniu rośliny

W przypadku chorób grzybowych zmniejsz podlewanie i zastosuj odpowiedni fungicyd. Przy inwazji szkodników pomogą żółte tablice lepowe lub środki owadobójcze. Pamiętaj, że zdrowe, dobrze odżywione pelargonie są bardziej odporne na patogeny.

Naturalne metody ochrony roślin

Zamiast sięgać od razu po chemiczne środki ochrony roślin, warto wypróbować naturalne metody, które są bezpieczne dla środowiska i nas samych. Jednym z najskuteczniejszych sposobów jest wywar z pokrzywy, który działa wzmacniająco na rośliny i odstrasza mszyce. Przygotowanie jest proste – kilogram świeżych pokrzyw zalewamy 10 litrami wody i odstawiamy na 2-3 dni. Takim roztworem opryskujemy pelargonie co 2 tygodnie.

Innym sprawdzonym sposobem jest wyciąg z czosnku, szczególnie skuteczny przeciwko przędziorkom i mączlikom. 100 g rozgniecionych ząbków czosnku zalewamy litrem wody i odstawiamy na 24 godziny. Po rozcieńczeniu (1:10) spryskujemy rośliny, zwracając szczególną uwagę na spodnią stronę liści. Warto pamiętać, że naturalne preparaty działają profilaktycznie i przy silnej inwazji mogą być niewystarczające.

Zimowanie pelargonii – jak przygotować rośliny do kolejnego sezonu?

Przygotowanie pelargonii do zimowania to kluczowy etap, który decyduje o ich kondycji w kolejnym sezonie. Najlepszy moment na rozpoczęcie przygotowań to połowa września, gdy temperatura nocą spada poniżej 10°C. Pierwszym krokiem jest stopniowe ograniczanie podlewania, co pozwala roślinom przejść w stan spoczynku. Warto też przestać nawozić pelargonie na 4-6 tygodni przed planowanym przeniesieniem do pomieszczenia.

Przed przeniesieniem roślin do zimowego lokum, konieczne jest ich dokładne obejrzenie i usunięcie wszystkich chorych lub uszkodzonych pędów. Skracamy je o około 1/3 długości, co ograniczy parowanie wody podczas zimowania. Pamiętaj, że pelargonie angielskie wymagają delikatniejszego cięcia niż odmiany rabatowe. Warto też usunąć większość liści, pozostawiając tylko te najzdrowsze.

Optymalne warunki do przechowywania

Idealne miejsce do zimowania pelargonii powinno być chłodne i jasne, z temperaturą utrzymującą się w przedziale 5-10°C. Zbyt wysoka temperatura (powyżej 15°C) spowoduje przedwczesne wznowienie wegetacji, a za niska (poniżej 0°C) – przemarznięcie roślin. Piwnica z oknem lub nieogrzewana weranda to doskonałe lokalizacje. Jeśli nie masz takiego pomieszczenia, możesz przechować pelargonie w najchłodniejszym pokoju w domu, ale wtedy konieczne będzie ich regularne podlewanie.

Podczas zimowania pelargonie podlewamy bardzo oszczędnie, tylko tyle, aby nie dopuścić do całkowitego przesuszenia bryły korzeniowej. W chłodnych pomieszczeniach wystarczy raz na 3-4 tygodnie. Ważne jest regularne sprawdzanie roślin pod kątem chorób i szkodników – w razie potrzeby usuwamy porażone części. W lutym lub marcu, gdy dzień się wydłuża, możemy rozpocząć stopniowe przyzwyczajanie pelargonii do wyższych temperatur i intensywniejszego światła.

Przygotowanie sadzonek na wiosnę

Wiosna to idealny moment na przygotowanie młodych pelargonii z sadzonek. Najlepszy czas to przełom lutego i marca, gdy dni stają się dłuższe. Wybierz zdrowe, niezdrewniałe pędy o długości 10-15 cm i obetnij je ostrym nożem tuż pod węzłem liściowym. Usuń dolne liście, pozostawiając tylko 2-3 górne, aby zmniejszyć powierzchnię parowania.

Do ukorzeniania użyj lekkiego podłoża z dodatkiem perlitu lub piasku. Sadzonki pelargonii najlepiej ukorzeniają się w wilgotnym, ale nie mokrym podłożu – to złota zasada, o której warto pamiętać. Możesz zastosować ukorzeniacz, który przyspieszy proces tworzenia korzeni. Po posadzeniu warto przykryć sadzonki folią lub umieścić w mini-szklarence, aby utrzymać wysoką wilgotność powietrza.

• Wybierz zdrowe rośliny mateczne – wolne od chorób i szkodników
• Używaj ostrych narzędzi – czyste cięcie zmniejsza ryzyko infekcji
• Zapewnij rozproszone światło – unikaj bezpośredniego słońca
• Regularnie wietrz – zapobiega to rozwojowi grzybów

Gdy sadzonki wypuszczą nowe liście (zwykle po 3-4 tygodniach), możesz zacząć je hartować, stopniowo przyzwyczajając do warunków zewnętrznych. W połowie maja, gdy minie ryzyko przymrozków, młode pelargonie będą gotowe do posadzenia na stałe miejsce. Pamiętaj, że rośliny z wiosennych sadzonek zakwitną nieco później niż te kupione w sklepie, ale będą zdrowsze i lepiej przystosowane do Twoich warunków uprawy.

Wnioski

Uprawa pelargonii to sztuka balansu między odpowiednią ilością światła, właściwym podlewaniem i systematycznym nawożeniem. Kluczem do obfitego kwitnienia jest zrozumienie specyficznych potrzeb tych roślin. Pamiętaj, że pelargonie to słoneczne żarłoki, które bez minimum 6 godzin słońca dziennie nie pokażą pełni swojego potencjału. Równie ważne jest podłoże – powinno być przepuszczalne, ale zatrzymywać wilgoć. Regularne usuwanie przekwitłych kwiatostanów i przycinanie pobudza rośliny do ciągłego kwitnienia. Zimowanie pelargonii wymaga chłodnego i jasnego pomieszczenia, gdzie temperatura utrzymuje się w przedziale 5-10°C.

Najczęściej zadawane pytania

Dlaczego moje pelargonie mają żółte liście?
Żółknięcie liści to zwykle sygnał problemu z podlewaniem – zarówno przelanie, jak i przesuszenie może powodować ten objaw. Sprawdź wilgotność podłoża palcem i dostosuj częstotliwość podlewania. Żółte liście mogą też wskazywać na niedobór składników pokarmowych, szczególnie magnezu.

Jak często należy nawozić pelargonie?
W sezonie wegetacyjnym pelargonie potrzebują regularnego dokarmiania co 7-14 dni, w zależności od rodzaju nawozu. Pamiętaj, że młode rośliny potrzebują więcej azotu, a w okresie kwitnienia kluczowy jest potas i fosfor. Zawsze stosuj się do zaleceń producenta na opakowaniu.

Czy pelargonie można uprawiać w półcieniu?
Niektóre odmiany, jak pelargonie bluszczolistne, zniosą lekki półcień, ale ich kwitnienie będzie mniej obfite. Pelargonie rabatowe i angielskie wymagają pełnego słońca przez minimum 6 godzin dziennie, by pokazać pełnię swojego uroku.

Jak przygotować pelargonie do zimowania?
Przed przeniesieniem roślin do pomieszczenia skróć pędy o 1/3, usuń suche i chore części oraz większość liści. Idealne warunki zimowania to temperatura 5-10°C i jasne stanowisko. Podlewaj oszczędnie, tylko by nie dopuścić do całkowitego wyschnięcia podłoża.

Dlaczego pelargonie przestają kwitnąć w środku sezonu?
Przyczyną może być brak usuwania przekwitłych kwiatostanów, które zmuszają roślinę do produkcji nasion. Inne powody to stres termiczny (upały powyżej 30°C), niedobór składników pokarmowych lub atak szkodników. Regularne przycinanie i nawożenie powinno przywrócić obfite kwitnienie.